oburzyć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

oburzyć -rzę, -rzą; oburz, oburz•cie
oburzenie
oburzony; -rzeni

Słownik języka polskiego PWN*

oburzyć — oburzać «wywołać sprzeciw, gniew»
oburzyć się — oburzać się «zareagować na coś gwałtownym sprzeciwem, gniewem»
oburzenie «uczucie silnego gniewu wywołane czyimś nieodpowiednim zachowaniem lub niesprawiedliwością»
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

oburzyć
oburzenie
oburzony

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „oburzyć” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „oburzyć” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego