ogonić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ogonić -onię, -onią; -oń•cie
Słownik języka polskiego PWN*
ogonić — oganiać
1. pot. «odpędzić muchy, komary itp.»
2. pot. «ochronić kogoś lub coś, odpędzając coś od niego»
ogonić się — oganiać się
1. pot. «odpędzić od siebie muchy, komary itp.»
2. pot. «uwolnić się od kogoś lub od czegoś, co dręczy»
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
