ogród
Wielki słownik ortograficzny PWN*
o•gród -rodu, -rodzie; -rodów: ogród skalny, ogród Saski, ogród Oliwny, ale: Ogrody Watykańskie
miasto ogród miasta ogrodu
park-ogród parku-ogrodu, o parku-ogrodzie; parki-ogrody, parków-ogrodów
Słownik języka polskiego PWN*
ogród «teren zajęty pod uprawę roślin ozdobnych lub użytkowych z wyznaczonymi alejami, ścieżkami, grządkami itp.»
chiński ogród «ogród o nastrojowej scenerii krajobrazowej i architektonicznej, charakterystyczny dla dawnych Chin»
ogród angielski, w stylu angielskim «ogród kształtowany na wzór naturalnego krajobrazu lub ogród w stylu sentymentalnym z ruinami, obeliskami, świątyniami itp.»