podciąć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
podciąć — podcinać
1. «odciąć końce, brzegi, tnąc od spodu»
2. «spowodować upadek kogoś lub czegoś przez uderzenie od dołu lub podstawienie nogi»
3. «pozbawić kogoś sił, energii, chęci do życia»
4. «mocno uderzyć od dołu, zwykle batem»
podciąć piłkę «w tenisie: nadać piłce ruch obrotowy wsteczny, powodujący jej odbicie od ziemi i niski lot»
podcięcie
1. «zagłębienie, szrama powstałe wskutek cięcia»
2. «zagłębienie w skale spowodowane działalnością erozyjną wód»
3. «w szermierce: cięcie, uderzenie uprzedzające cios przeciwnika, zadane mu w chwili jego ataku»
4. «w grach sportowych: niezgodne z zasadami gry uderzenie, kopnięcie przeciwnika w nogi powodujące jego upadek»
