podpalić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pod•palić -lę, -lą; -l•cie
Słownik języka polskiego PWN*
podpalić — podpalać
1. «spowodować zapalenie się czegoś»
2. «celowo zniszczyć coś przez spowodowanie pożaru»
3. «przyrumienić coś mocno po wierzchu»
podpalić się — podpalać się
1. «podpalić samego siebie»
2. «nabrać wielkiej ochoty do zrobienia czegoś»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
