podstawka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pod•staw•ka -w•ce, -w•kę; -wek
pod•stawek -w•ka, -w•kiem; -w•ki, -w•ków
Słownik języka polskiego PWN*
podstawka
• podstawkowy
1. «rzecz, na której coś stoi, opiera się»
2. «dolna część jakiegoś przedmiotu»
3. zob. podstawek w zn. 2.
4. zob. paleta w zn. 4
• podstawkowy
podstawek
• podstawkowy
1. «drewniana podkładka, na której grający na skrzypcach opiera podbródek»
2. «część strunowego instrumentu muzycznego, na której opierają się napięte struny»
• podstawkowy
