pokutować
Wielki słownik ortograficzny PWN*
pokutować -tuję, -tują
Słownik języka polskiego PWN*
pokutować
1. «odprawiać pokutę»
2. «w religii katolickiej: cierpieć w czyśćcu za grzechy, oczekując zbawienia»
3. «według wierzeń ludowych: straszyć po śmierci pod postacią ducha»
4. «odczuwać na sobie skutki jakiegoś czynu, postępku»
5. «trwać, istnieć jako przeżytek»
6. «przebywać gdzieś pod przymusem»