rozbratel

Wielki słownik ortograficzny PWN*

roz•bratel -t•la; -t•le, -t•li

Słownik języka polskiego PWN*

rozbratel «mięso wołowe z kością odcięte z górnej części tuszy piersiowej za łopatką; też: bity kotlet z tego mięsa»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

rozbratel

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „rozbratel” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „rozbratel” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego