rozbudzić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•budzić -budzę, -budzą; -budź, -budź•cie
Słownik języka polskiego PWN*
rozbudzić — rozbudzać
1. «przerwać komuś sen»
2. «pobudzić kogoś do działania»
3. «obudzić w kimś jakieś skłonności, zdolności, wzbudzić jakieś uczucia»
rozbudzić się — rozbudzać się
1. «zbudzić się ze snu»
2. «o uczuciach, stanach psychicznych: przejawić się»