rozpuszczalnik
Wielki słownik ortograficzny PWN*
roz•puszczal•nik -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
rozpuszczalnik «składnik danego roztworu znajdujący się w nim w dominującej ilości; też: ciecz powodująca rozpuszczanie innych ciał»
• rozpuszczalnikowy
• rozpuszczalnikowy