rynka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
ryn•ka (rondel) -n•ce, -n•kę; -nek
rynek -n•ku, -n•kiem; -n•ków: czarny rynek, ale: Rynek Starego Miasta, Stary Rynek (nazwa placu)
Stary Rynek Starego Ryn•ku, Starym Ryn•kiem
Słownik języka polskiego PWN*
rynka reg. «rondelek z rączką lub dwoma uszkami»
rynek
• rynkowy • ryneczek
1. «w dawnych miastach: główny plac będący ośrodkiem życia gospodarczego i społecznego»
2. «całokształt stosunków handlowych i gospodarczych»
• rynkowy • ryneczek
chłonny rynek «rynek o dużym popycie»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
