behawioralny

Wielki słownik ortograficzny PWN*

behawioral•ny

Słownik języka polskiego PWN*

behawior [wym. bihewior, behawior] psych. «każda dająca się zaobserwować reakcja zwierzęcia lub człowieka na bodźce płynące z otoczenia»
• behawioralny

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „behawioralny” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „behawioralny” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „behawioralny” w Encyklopedii PWN

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego