rzeczniczka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
rzecz•nicz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
Słownik języka polskiego PWN*
rzecznik
• rzeczniczka
1. «ten, kto występuje w obronie kogoś lub czegoś, kto popiera jakąś sprawę»
2. «ten, kto występuje w czyimś imieniu»
3. «w dawnej Polsce: obrońca sądowy»
• rzeczniczka