synantrop
Wielki słownik ortograficzny PWN*
syn•an•trop -pu, -pie; -pów
Słownik języka polskiego PWN*
synantrop
1. «dzika roślina rosnąca na siedliskach powstałych w następstwie zniszczenia przez człowieka pierwotnej roślinności»
2. «zwierzę niebędące pasożytem ani zwierzęciem udomowionym, a którego bytowanie jest związane z siedliskami i działalnością człowieka, np. mysz lub mucha»