szczotka
Wielki słownik ortograficzny PWN*
szczot•ka -t•ce, -t•kę; -tek
Słownik języka polskiego PWN*
szczotka
• szczotkowy • szczota
1. «narzędzie składające się z oprawki z umocowanym w niej pionowo włosiem, szczeciną, drutem itp., służące do zamiatania, wygładzania lub mycia czegoś»
2. «o czymś, co wyglądem przypomina to narzędzie»
3. «w maszynach i urządzeniach elektrycznych: nieruchomy element przewodzący, współpracujący z elementem poruszającym się»
4. «u konia: kosmyk włosów na tylnej stronie pęciny»
5. zob. odbitka szczotkowa
• szczotkowy • szczota
szczotka ryżowa «szczotka z grubym, sztywnym włosiem, używana do szorowania drewnianych podłóg»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
