szkaplerz
Wielki słownik ortograficzny PWN*
szkaplerz -rza; -rze, -rzy
Słownik języka polskiego PWN*
szkaplerz
1. «część stroju zakonnego, prostokątny płat sukna z otworem na głowę, nakładany na habit»
2. «dwa małe kawałki sukna z wyszytym imieniem Matki Boskiej lub Chrystusa, połączone tasiemkami, noszone na piersiach przez członków bractw religijnych»
3. «medalik z wizerunkiem Matki Boskiej»
