tamburmajor
Wielki słownik ortograficzny PWN*
tam•bur•major -rze; -rzy, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
tamburmajor
1. «dyrygent orkiestry, zwykle wojskowej, idący na jej czele»
2. daw. «dowódca doboszów lub orkiestry wojskowej»