topielec

Wielki słownik ortograficzny PWN*

topielec -l•ca; -l•cy, -l•ców

Słownik języka polskiego PWN*

topielec
1. «zwłoki utopionego człowieka; też: człowiek uratowany od utonięcia»
2. «w baśniach, podaniach ludowych: pokutujący duch utopionego człowieka»

• topielica

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

topielec

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „topielec” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „topielec” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „topielec” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego