turkot

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tur•kot -otu, -ocie; -otów
tur•koty (rasa gołębi) -tów

Słownik języka polskiego PWN*

turkot «niski, monotonny dźwięk, jaki wydają toczące się po bruku koła pojazdu lub niektóre urządzenia będące w ruchu»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego