turkuć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tur•kuć pod•jadek tur•kucia pod•jad•ka; tur•kucie pod•jad•ki, tur•kuciów (a. tur•kuci) pod•jad•ków

Słownik języka polskiego PWN*

turkuć, turkuć podjadek «ciemnobrązowy owad o rozszerzonych w kształcie łopatki przednich nogach służących mu do rozgrzebywania ziemi»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

turkuć

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „turkuć” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „turkuć” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „turkuć” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego