warknąć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wark•nąć -nę, -niesz, -ną; -nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy
wark•nięcie; -ęć
Słownik języka polskiego PWN*
warknąć — warczeć
1. «o psach: wydać wibrujący, gardłowy dźwięk, wyrażający złość lub strach»
2. warczeć «wydawać furkoczące, terkotliwe dźwięki»
3. pot. «powiedzieć coś burkliwie, opryskliwie, ze złością»
warknięcie
1. «krótki dźwięk, jaki wydaje pies, kiedy jest zły»
2. pot. «czyjaś krótka, nieuprzejma wypowiedź»