wietrzenie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wietrzeć -rzeje, -rzeją; -rzał
wietrzyć -trzę, -trzą; -trz, -trz•cie

Słownik języka polskiego PWN*

wietrzeć
1. «o różnych substancjach: tracić zapach lub świeżość wskutek dostępu powietrza, światła, wilgoci lub innych czynników»
2. «o zapachu: ulatniać się»
3. «ulegać zapomnieniu»
4. «stawać się nieaktualnym»
5. «o minerałach, skałach: niszczeć, kruszyć się»
wietrzyć
1. «umożliwiać dostęp świeżego powietrza»
2. «wystawiać coś na działanie świeżego powietrza»
3. «domyślać się czegoś lub przeczuwać coś»
4. łow. «o zwierzęciu: wyczuwać węchem»
wietrzyć się «być wystawionym na działanie świeżego powietrza»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego