wilga

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Wil•ga (rzeka; miejscowość) -l•dze, -l•gę; przym.: wilski
wil•ga (ptak) -l•dze, -l•gę; wilg

Słownik języka polskiego PWN*

wilga «ptak o żółto-czarnym upierzeniu, melodyjnie gwiżdżący»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego