winyl

Wielki słownik ortograficzny PWN*

winyl (chem.) -lu
winyl (pot. płyta gramofonowa) -la; -le, -lów a. -li

Słownik języka polskiego PWN*

winyl
1. «rodnik wywodzący się z etylenu, wchodzący w skład związków organicznych»
2. «płyta gramofonowa wykonana z polichlorku winylu»

• winylowy
polichlorek winylu «polimer stosowany do wyrobu płyt, wykładzin, rur, folii lub izolacji»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

winyl

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „winyl” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „winyl” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „winyl” w Encyklopedii PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego