worek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
worek -r•ka, -r•kiem; -r•ki, -r•ków
Słownik języka polskiego PWN*
worek
• workowy • woreczek • wór
1. «opakowanie z materiału, papieru lub folii, zwykle z nieuformowanym dnem, do transportowania i przechowywania czegoś; też: zawartość tego opakowania»
2. pot. «prosta, luźna sukienka»
3. «u grzybów workowców: zarodnia o wydłużonym kształcie»
• workowy • woreczek • wór
worek ambu zob. ambu.
worek mosznowy zob. moszna.