wzniecenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wzniecić -ecę, -ecą; -eć•cie
Słownik języka polskiego PWN*
wzniecić — wzniecać
1. «spowodować powstanie ognia, światła»
2. «spowodować wzbicie się czegoś w powietrze»
3. «wywołać jakieś zdarzenia, rozbudzić uczucia, emocje»
wzniecić się — wzniecać się «zostać wznieconym»