zaprzęgnąć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
za•przęg•nąć -nę, -niesz, -ną; -nij•cie; -nął a. za•przągł (a. za•przęgł), za•przęg•ła, za•przęg•li; -nąwszy a. za•przągł•szy (a. za•przęgł•szy); -nięty a. zaprząc
za•przęg•nięty (od: zaprzęgnąć)
Słownik języka polskiego PWN*
zaprząc, zaprzęgnąć — zaprzęgać
1. «przywiązać konia lub inne zwierzę pociągowe do wozu, sań lub pługa za pomocą uprzęży»
2. pot. «zmusić kogoś do ciężkiej pracy»
zaprzęgnąć zob. zaprząc.
zaprząc się, zaprzęgnąć się — zaprzęgać się
1. «zaprząc samego siebie do wozu, pługa itp.»
2. pot. «wziąć się do pracy wymagającej wysiłku i samozaparcia»