zatoczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zatoczyć -czę, -czą; -cz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
zatoczyć — zataczać
1. «tocząc, przesunąć coś okrągłego, walcowatego lub mającego koła»
2. «zakreślić kolistą linię lub przesunąć się po kolistej linii»
3. «o drodze, rzece itp.: przybierać w miejscu skrętu kształt koła, łuku lub półkola»
zatoczyć się — zataczać się
1. «tracąc równowagę, bezwładnie zrobić kilka kroków w bok lub przesunąć się»
2. «o saniach, wozie itp.: zboczyć z drogi, podskakując lub ślizgając się»
3. «tocząc się wokół swej osi, przesunąć się w jakieś miejsce»
4. «o pojazdach: tocząc się, dotrzeć dokądś»