zawiedzenie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zawiedziony; -dzeni
zawieść -wiodę, -wiedziesz, -wiodą; -wiedź, -wiedź•cie; -wiódł, -wiod•ła, -wied•li; -wiódł•szy; -wiedziony; -wiedzeni
Słownik języka polskiego PWN*
zawiedziony «taki, który doznał zawodu; też: charakterystyczny dla takiej osoby»
zawieść I — zawodzić I
1. «nie zrobić tego, na co ktoś liczył»
2. «o urządzeniach, zmysłach, organizacji czegoś itp.: okazać się nieskutecznym, nie zadziałać»
3. «o planach, nadziejach itp.: nie spełnić się»
zawieść II — zawodzić II
1. «zaprowadzić kogoś gdzieś»
2. «o drodze: dojść do jakiegoś miejsca»
3. «pomóc komuś coś osiągnąć lub sprawić, że znajdzie się w jakiejś sytuacji»