zwieńczyć
Wielki słownik ortograficzny PWN*
zwień•czyć -czę, -czą; -ńcz•cie
zwień•czenie; -czeń
Słownik języka polskiego PWN*
zwieńczyć — zwieńczać
1. «stanowić zakończenie, szczyt jakiejś budowli lub jej elementu»
2. «stać się ostatnim i najważniejszym etapem czyjejś pracy, działalności»
zwieńczenie
1. «element architektoniczny, stanowiący zakończenie najwyższej części budowli, kolumny, ołtarza itp.»
2. «ostatni, najważniejszy etap czyjejś pracy, działalności»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
