dudnienie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dudnienie; -dnień
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "dudnienie"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…wczołgała na brzeg. Szeroko otwartymi ustami próbowała łapać powietrze, krew dudniła jej w uszach. Nie miała siły się podnieść, by dalej…

 

…biciem
nie przepadał. Jeżeli walił – to na płasko,
w plecy. Dudniło, chrząkał zadowolony, każdy dupek
bije w słupek, kameduło – mówił bez…

 

…pożogą dzielnicy. Panował tu cmentarny spokój i cisza, w której dudniły ostro kroki patrolujących żandarmów i grzmiały wielkim echem pojedyncze strzały…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego