zdziwić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zdziwić -iwię, -iwią; zdziw, zdziw•cie
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…zapukał nagle w okno.
– Hej! – wrzasnął. – Alicja idzie!
– Tak wcześnie? –
zdziwiła się Zosia. – Przecież miała wrócić później, bo była umówiona z Herbertem…

 

…jestem z nią na pani, czy na ty?
– Jak to? –
zdziwiłam się. – Jeszcze tego nie rozstrzygnęłaś?
– Kiedy? W czasie drogi? Byłam zajęta…

 

…Szukam pana po całej Bibliotece. Telefon do pana.
– Do mnie? –
zdziwiłem się.
– Od adwokata Campilli. Proszę tędy!
Ujrzałem jego rękę z dużym…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego