wycie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wycie; wyć
wyć wyję, wyją; wyj•cie
wyj. (= wyjątek, wyjątkowy) a. wyjąt.
wyłom -mu, -mie; -mów
z wyj. (= z wyjątkiem)
z wył. (= z wyłączeniem)

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego