ów

Słownik języka polskiego PWN*

ów
1. «zaimek towarzyszący rzeczownikowi, wyróżniający kogoś lub coś spośród innych, np. Oto ów znajomy., będący określeniem tego, o czym była mowa, np. Dużo jak na owe czasy podróżował., lub występujący w zdaniu nadrzędnym, z którym się wiąże zdanie określające, np. Od łąk wionął ów zapach, jaki wydziela skoszona trawa.»
2. «zaimek występujący w połączeniu z innymi zaimkami, stawiany zwykle na drugim miejscu, np. Ten czytał, ów oglądał telewizję.»
3. «zaimek oznaczający osobę lub rzecz bliżej nieokreśloną, np. Ten i ów coś powiedział.»
4. daw. «on»
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…pani Knapik szło się pogadać. Gadało się o tym i owym, głównie o filmach, w każdym razie na pewno nie o…

 

…dotyczący nowego zabezpieczenia gniazdka ma tę zaletę w porównaniu z owymi zaślepkami, że stanowi jedna całość z gniazdkiem. Jest to po…

 

…obłąkańczy strach, jako szczyt najczarniejszej agonii. A kto podniesie na ów tron swój zdrowy wzrok, odwróci się od niego blady i…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego