przebitka

Słownik języka polskiego PWN*

przebitka
1. «cienki papier używany przy pisaniu przez kalkę do sporządzania kopii»
2. «kopia jakiegoś dokumentu»
3. «pobicie karty już pobitej»
4. «sposób księgowania, przy którym zapis odbija się jednocześnie na kilku kartach kontowych»
5. górn. «poprzeczny chodnik łączący dwa biegnące równolegle wyrobiska»
6. «w klasycznym modelu narracji filmowej: krótkie ujęcie wmontowane do podstawowego ujęcia danej sceny po to, aby w bliższym planie ukazać wycinek tego, co zostało skadrowane w ujęciu podstawowym»
7. pot. «dodatkowy zysk ze sprzedaży jakiegoś towaru»

• przebitkowy
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego