Kowalski
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Kowal•ski: Włady•sław Kowal•ski, Kowal•skiego, o Kowal•skim
Hasło obecne w wyd. III WSO, pominięte w wyd. IV.
kowal•ski; -scy (od: kowal; Kowal – miasto; Kowala; Kowale Oleckie)
Wierusz-Kowal•ski: Alf•red Wierusz-Kowal•ski, Wierusza-Kowal•skiego, o Wieruszu-Kowal•skim
Słownik języka polskiego PWN*
kowal
• kowalski
1. «rzemieślnik wykuwający w kuźni przedmioty z żelaza, kujący konie itp.»
2. «wykwalifikowany robotnik obsługujący młoty maszynowe»
3. zob. kujon.
4. «czerwono-czarny owad z geometrycznym rysunkiem na skrzydełkach»
• kowalski
ognisko kowalskie «najprostszy piec służący do nagrzewania materiału w rozżarzonym węglu lub koksie przed kuciem ręcznym»