patrycjuszowski

Słownik języka polskiego PWN*

patrycjat
1. «w starożytnym Rzymie: rody arystokratyczne sprawujące władzę i mające największe przywileje»
2. «godność patrycjusza nadawana przez cesarzy rzymskich wysokim urzędnikom lub wodzom państw zaprzyjaźnionych»
3. «w średniowieczu: najzamożniejsza grupa mieszczan, uprawniona do zasiadania w radzie miejskiej»

• patrycjusz • patrycjuszowski • patrycjuszka

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego