patrycjuszowski
Słownik języka polskiego PWN*
patrycjat
• patrycjusz • patrycjuszowski • patrycjuszka
1. «w starożytnym Rzymie: rody arystokratyczne sprawujące władzę i mające największe przywileje»
2. «godność patrycjusza nadawana przez cesarzy rzymskich wysokim urzędnikom lub wodzom państw zaprzyjaźnionych»
3. «w średniowieczu: najzamożniejsza grupa mieszczan, uprawniona do zasiadania w radzie miejskiej»
• patrycjusz • patrycjuszowski • patrycjuszka