wszech-
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wszech czasów: sportowiec wszech czasów
wszech nauk (np. dyplom doktora wszech nauk lekarskich)
Słownik języka polskiego PWN*
wsze, wszech, wszem «dawne formy biernika, dopełniacza i celownika liczby mnogiej zaimka wszystek, dziś tylko w wyrażeniach: po wsze czasy, ze wszech miar, wszem (i) wobec»
wszech-
1. «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na powszechność tego, co wyraża drugi człon wyrazu»
2. «pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na najwyższy stopień, największe nasilenie tego, co wyraża drugi człon wyrazu»