kontumacja

Słownik języka polskiego PWN*

kontumacja
1. daw. «niestawienie się oskarżonego na rozprawę sądową, które skutkuje wydaniem wyroku zaocznego; też: taki wyrok»
2. daw.; zob. kwarantanna w zn. 1

• kontumacyjny
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego