binduga
Słownik języka polskiego PWN*
binduga «teren nad rzeką lub jeziorem, gdzie składa się drewno do spławu i zbija tratwy; też: przybrzeżna przestrzeń wodna wydzielona do wiązania i zbijania tratw»
Autentyczne przykłady użycia w Korpusie
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...