dziurawiec

Słownik języka polskiego PWN*

dziurawiec
1. «roślina o żółtych kwiatach i drobnych liściach zawierających olejek eteryczny, mająca właściwości lecznicze»
2. «napar lub wyciąg z liści i kwiatów tej rośliny»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego