kanclerz

Słownik języka polskiego PWN*

kanclerz
1. «szef rządu niektórych państw»
2. «w niektórych instytucjach: tytuł urzędnika kierującego pracą kancelarii lub sprawami administracyjno-organizacyjnymi; też: urzędnik, któremu przysługuje ten tytuł»
3. «w dawnej Polsce: wysoki urzędnik kierujący kancelarią królewską, od XV w. pełniący funkcję ministra spraw wewnętrznych i zagranicznych»

• kanclerski • kanclerstwo
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego