karate

Słownik języka polskiego PWN*

karate «japońska sztuka walki, w której stosuje się ciosy pięścią, kantem dłoni i nogami, uprawiana jako dyscyplina sportowa»
• karateka
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…rodzice, tym szansa dziecka na dodatkowe lekcje języka czy kurs karate jest mniejsza. Tylko na kursy komputerowe nie szczędzą pieniędzy nawet…

 

…sobie spodnie moro, największy szpan, Jasio jako mistrz judo i karate uczył nas na wzgórku koło apteki wschodnich sztuk walki. Stawaliśmy…

 

…Jednak najszczęśliwsza była, mogąc zagrać w 1994 roku w filmie "Karate Kid 2". Do tej roli przygotowywała się bardzo intensywnie, trenując…

 

"
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego