kurzeń

Słownik języka polskiego PWN*

kurzeń, kureń
1. «chata dymna lub lepianka na dawnej Ukrainie»
2. «w XVI–XVIII w.: oddział Kozaków pod wodzą atamana; też: obóz takiego oddziału»
3. «o oddziale armii Semena Petlury lub upowskiej partyzantki ukraińskiej»

• kurzeniowy, kureniowy
zgłoś uwagę
Zobacz więcej w naszym serwisie o "kurzeń"

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…czapek niosły się za nimi jak drapieżne stado kruków. Ów kureń stanowił załogę nieszczęsnego miasta, które nie mogło ani na chwilę…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego