pierścień

Słownik języka polskiego PWN*

pierścień
1. «masywna, duża obrączka noszona na palcu, ze szlachetnego metalu, zwykle z drogim kamieniem»
2. zob. pierścionek w zn. 2.
3. «krąg utworzony dookoła czegoś przez jakieś przedmioty albo ludzi»
4. «atomy wzajemnie ze sobą powiązane, tworzące układ zamknięty»
5. «zjawisko optyczne w postaci wielkiego koła świetlnego otaczającego Słońce lub Księżyc»
6. «warstwa drewna pojawiająca się w ciągu okresu wegetacyjnego na obwodzie pnia drzewa»
7. «część maszyny, instalacji itp., o kształcie koła z otworem w środku, służąca do uszczelniania, zabezpieczenia itp.»
8. «jeden z odcinków ciała niektórych zwierząt, mający kształt walca»

• pierścieniowy
zgłoś uwagę

Autentyczne przykłady użycia w Korpusie

…widziałem jegomościa,
Czy jegomość nie z Zamościa?"
Król zdjął złoty
pierścień z palca.
"Patrz – powiada do zuchwalca -
Jam jest król, a…

 

…Irokezów został uznany za równego rangą królowi. Ofiarowano mu okazały pierścień, z wygrawerowanym napisem: "J. Brant – Thayendanegea" , i komplet wytwornej odzieży…

 

…przywiózł sobie żonę z obcego kraju. Nie podobał się jej pierścień starej roboty. Nosiła go tylko przy mężu, bojąc się jego…

 

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego