przybitka

Słownik języka polskiego PWN*

przybitka
1. «w licytacji: trzykrotne uderzenie młoteczkiem w stół przyznające kupno płacącemu najwięcej»
2. «zatyczka oddzielająca w naboju śrutowym proch od śrutu; też: nakrywka tekturowa naboju śrutowego»
3. «materiał niepalny, którym wypełnia się wolną przestrzeń otworu po załadowaniu go materiałem wybuchowym»
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego