bela
Słownik języka polskiego PWN*
bela I
1. «zwój tkaniny, papieru»
2. «sprasowany i opakowany prostopadłościan różnych materiałów»
3. «określona liczba arkuszy papieru jednakowego formatu i gramatury; dawniej: miara ilości papieru»
4. «jednostka ciężaru surowców włókienniczych»
bela II pot. «duża, gruba belka»
bel «jednostka stosowana w akustyce do określania natężenia dźwięku»
bel ami [wym. belami] «ulubieniec kobiet lub kochanek»
belcanto [wym. belkanto], bel canto [wym. bel kanto] «styl muzyki wokalnej, a także technika wokalna w operze włoskiej XVII–XIX w.»
bel esprit [wym. bel espri] «człowiek dowcipny, wykształcony, często mający zbyt wysokie mniemanie o sobie»
bel-étage [wym. beletaż] «pierwsze piętro pałacu lub domu, mające charakter reprezentacyjny»
