błonie
Słownik języka polskiego PWN*
błonie «duża przestrzeń, równina pokryte trawą»
błona
• błonka
1. «cienka, elastyczna tkanka spełniająca określone funkcje w żywych organizmach»
2. «cienka, elastyczna, sprężysta taśma, powłoka itp.»
• błonka
błona bębenkowa «błona zamykająca od zewnątrz ucho środkowe»
błona dziewicza «fałd błony śluzowej osłaniający ujście pochwy u kobiet przed pierwszym stosunkiem płciowym»
błona fotograficzna «taśma celuloidowa pokryta materiałem światłoczułym, służąca do wykonywania zdjęć»
błona komórkowa «błona ograniczająca powierzchnię komórek»
błona naczyniowa «środkowa błona gałki ocznej złożona z naczyniówki, ciała rzęskowego i tęczówki»
błona odwracalna «błona dająca po naświetlaniu i obróbce chemicznej bezpośredni obraz pozytywny»
błona pławna, pływna «błona łącząca palce kończyn niektórych zwierząt, pomagająca im przy pływaniu»
błona półprzepuszczalna «błona przepuszczająca ciecz, a nieprzepuszczająca ciał w niej rozpuszczonych»
błona surowicza «błona wyściełająca ściany klatki piersiowej i jamy brzusznej, pokrywająca narządy wewnętrzne»
błona śluzowa «pokryta śluzem, unaczyniona błona, wyściełająca np. przewód pokarmowy, drogi oddechowe, rodne»
błony płodowe, jajowe «błony otaczające zarodek gadów, ptaków, ssaków i człowieka»
czułość papieru fotograficznego, błony fotograficznej itp. «cecha emulsji światłoczułej pokrywającej papier fotograficzny, błonę fotograficzną itp. określająca, jakie naświetlenie jest potrzebne w danych warunkach»
Zagraj z nami!
