cieknięcie

Słownik języka polskiego PWN*

ciekły «mający konsystencję cieczy»
ciecz «substancja płynna o określonej objętości, ale bez określonej postaci, przybierająca kształt naczynia, w którym się znajduje»
cieczenie
1. «powolne zsuwanie się grubej pokrywy zwietrzelinowej po stokach»
2. łow. «szybka ucieczka piesza ptaków»
cieknąć
1. «płynąć wolno małymi strużkami»
2. «o naczyniu, dachu itp.: być nieszczelnym, przepuszczać wodę»
3. łow. «o zwierzynie, zwłaszcza o ptactwie: umykać, biec szybko»
kryształ ciekły «substancja mająca cechy cieczy i ciała stałego, a właściwości optyczne ciał krystalicznych»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego