drzewo
Słownik języka polskiego PWN*
drzewo
• drzewny
1. «roślina wieloletnia o wyraźnie wykształconym pniu, z którego wyrastają konary i gałęzie»
2. «materiał otrzymywany ze ściętego drzewa, używany jako budulec lub opał»
3. środ. «grupa instrumentów dętych drewnianych»
• drzewny
drzewo żywota, drzewo wiadomości dobrego i złego «według Starego Testamentu: jabłoń rosnąca w raju, z której nie wolno było Adamowi i Ewie zrywać owoców»
drzewo ambrowe zob. ambrowiec.
drzewo chinowe zob. chinowiec.
drzewo chmielowe zob. ostria.
drzewo genealogiczne, rodowe
1. «historia rodu, pierwotnie przedstawiana graficznie w postaci rozgałęzionego drzewa»
2. «rozwój rodowy określonego szczepu roślinnego lub zwierzęcego przedstawiany graficznie w postaci pnia, od którego odgałęziają się poszczególne linie rozwojowe»
drzewo gumowe «tropikalny figowiec kauczukodajny»
drzewo hebanowe zob. heban.
drzewo kakaowe zob. kakaowiec.
drzewo koralowe «drzewo o dużych kwiatach i czerwonych nasionach przypominających korale, rosnące w Ameryce i na Antylach»
drzewo mangowe zob. mango.
drzewo mastyksowe «gatunek pistacji wydzielajacej sok żywiczny – mastyks»
drzewo oskrzelowe «silnie rozgałęzione w płucach drobne oskrzela»
drzewo pimentowe «niskie drzewo o brunatnoszarych jagodach używanych jako przyprawa»
drzewo sagowe zob. cykas.
drzewo tekowe zob. tek.
drzewo terpentynowe «gatunek pistacji, z której soku otrzymuje się terpentynę»
smocze drzewo zob. dracena.
drzewa balsamowe «gatunki drzew tropikalnych i subtropikalnych, dostarczające balsamów»
drzewa karłowe «niskie drzewa owocowe»
drzewa masłowe «tropikalne gatunki drzew, których nasiona zawierają tłuszcze służące do produkcji margaryny i mydła»